1.Masumiyet Müzesi (Orhan Pamuk)
“İçinde tekrarlanan ‘niye geldin?’ sorusu, ‘iyi ki geldin’ biçimini almıştı hemen.”
2.Kürk Mantolu Madonna (Sabahattin Ali)
“Bir ümidim yok. Bu sondu. Artık hiç bir şeyin değişmesine imkan yok, lüzum da yok.”
3. İnce Memed 1-2-3-4 ( Yaşar Kemal )
“Bu insanlar zaten bu kadar ahmak olmasalardı, bu dünya bu kadar ahmak olmazdı.”
4.Medarı Maişet Motoru (Sait Faik Abasıyanık)
“Kolumuzda kuvvet kaldıkça, kafamızda o deli ışık yandıkça bir şeyden korkmam, Allah’tan başka!”
5.Yılanların Öcü (Fakir Baykurt)
“Günler geçip gidiyor. Gençlik gidiyor. Dünya gidiyor. Gelimli gidimli dünya, ahir son ucu ölümlü dünya! Ölümlü, ama dönümlü değil..”
6.Anayurt Oteli (Yusuf Atıgan)
”Ne çok yalan söyleniyordu yeryüzünde; sözle, yazıyla, resimle ya da susarak.”
7.Handan ( Halide Edip Adıvar)
“Kadınlar ne acayip mahluklar, ruhlarında ne çok muhtelif şeyler için ayrı ayrı yerler var.”
8.Şu Çılgın Türkler (Turgut Özakman)
“Türkleri savaşarak yenemeyiz ama belki bir oldubitti ile manen çökerterek sonuç alabiliriz.”
9.Kayıp Aranıyor (Sait Faik Abasıyanık)
“Uçurtma demiş ki: “ Ah! İpim olmasaydı.” Kant’ın güvercini daha ileri gitmiş: “Bir de şu hava olmasaydı!..” demiş. Her ikisi de kendilerini gökyüzüne yükselten şeyin bu iple, hava olduğunu unutmuşlar..”
10.Huzur (Ahmet Hamdi Tanpınar)
“Vücutlarımız, birbirimize en kolay vereceğimiz şeydir. Asıl mesele, birbirimize hayatlarımızı verebilmektir. Baştan aşağıya, sadece bir aşkın olabilmek, bir aynanın içine iki kişi girip oradan tek bir ruh olarak çıkabilmektir.”
11.Saatleri Ayarlama Enstitüsü ( Ahmet Hamdi Tanpınar)
“Bu daima böyledir. Hadiseler kendiliğinden unutulmaz. Onları unutturan, tesirlerini hafifleten, varsa kabahatlilerini affettiren daima öbür hadiselerdir.”
12.Ayaşlı Ve Kiracıları (Memduh Şevket Esendal)
“Her yer bana boş ve hüzünlü geliyor. Yeryüzü bana eskimiş görünüyor, her yeri toz kaplamış.”
13.Çalıkuşu (Reşat Nuri FGüntekin)
“Saklamaya çalışma, nafile. Sevda, çocuk gözlerinden uyku gibi akıyor.”
14.Demirciler Çarşısı Cinayeti ( Yaşar Kemal)
“Yürekleri yanmıyor, acımıyor, bir şeyleri eksik bunların, insanlıklarından bir şeyler yitirmişler.”
15.Benim Adım Kırmızı (Orhan Pamuk)
“Aradığın şeyi yüreğinle arıyorsun,” dedim hiç düşünmeden. “Oysa aklınla karar vermen gerekir.”
16.Orta Direk (Yaşar Kemal)
“İçinden, ta yürekten gülüyordu. Böyle gülen adamlardan, insanlara kötülük gelmez.”
17.Kuyucaklı Yusuf (Sabahttin Ali)
“Varlığı büyük boşlukları dolduracak mahiyette değildi; fakat yokluğu müthişti..”
18.Yer Demir Gök Bakır (Yaşar Kemal)
19.Sırça Köşk (Sabahattin Ali)
“Ama ruhumuz böyle gökyüzlerinde uçup dururken birdenbire yere inip insan küçüklüğü ile karşılaşmak ne tuhaf oluyor.”
20.Esir Şehrin İnsanları (Kemal Tahir)
“Bir yerde okumuştum. İnsanlar acıya sevinçten daha fazla dayanıyorlar.”
21.Veda (Ayşe Kulin)
“Ters giden bir şeyler varken, hayat yolundaymış gibi nereye kadar yaşanabilir?”
22.Kiralık Konak (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
” Çoktandır, ne okuduğum var, ne yazdığım!” Bütün eski meşguliyetlerim bana şimdi yavan geliyor.”
23.Yaban (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
“Sanki benim ağzımla onun kulağı arasında ki mesafe beş on kilometredir.”
24.Tutunamayanlar (Oğuz Atay)
“Ben iç dünyama dönüyorum. Orada hayal kırıklığına yer yok.”
25.Bereketli Topraklar Üstüne (Orhan Kemal)
“Bir insan ya insan olmalı, insanlar için canını vermeli, ya da kalabalık etmemeli dünyamıza!”
26.Korkuyu Beklerken ( Oğuz Atay)
”…Beni anlamıyorlardı zararı yok. Zaten beni daha kimler anlamadı…”
27.Gurbet Kuşları (Orhan Kemal)
“Gözlerim çok kuvvetlidir. İyi bakar, iyi görürüm. Bakıyorum, sende cehaletten başka bir şey göremiyorum.”
28.Göçmüş Kediler Bahçesi ( Bilge Karasu)
“Dışarısı dünyanın en tehlikeli yeri olmuştu. Kedilerden, köpeklerden, belki de, belki değil, muhakkak, insanlardan biri…”
29.Eylül (Mehmet Rauf)
“Ama nasıl yaşıyorlar yarabbim.Sevmeden, sevilmeden nasıl yaşanıyor?”
30.Araba Sevdası (Recaizade Mahmut Ekrem)
“Fazla düşkünlüğün ve aşırılığın her çeşidi sahibine türlü maskaralıklar ettirir; özellikle aşk ve sevda, insanı hepsinden çok maskara eder…”
31.Serenad (Zülfü Livaneli)
“Haklı olanı güçlü kılamadığımız için güçlü olanı haklı kılıyoruz…”
32.Son Ada (Zülfü Livaneli)
“Ahmaklardan kaçıyorum… çünkü onlarla baş edemem.”
33.Ölmeye Yatmak (Adalet Ağaoğlu)
“Acaba hiç kendim olmuş muydum? Hiç kendimiz olduk mu? Görevlerin birlikte götürülmediği bir yerim oldu mu hiç?”
34.İstanbul Hatırası (Ahmet Ümit)
“Toplum çürümüş, neresinden tutsak, elimizde kalıyor.”
35.Aşk-ı Memnu (Halid Ziya Uşaklıgil)
“Anlasanıza, ölüyorum! Onların gözümün önünde seviştiklerinden, gözümün önünde… Ben işkenceler içinde kıvranırken, onların saadetlerinden ölüyorum…”
36.Odalarda (Erdal Öz)
“Bunca insanın arasında bula bula onu mu bulmuştum? Değer miydi buna?”
37.Çocukluğun Soğuk Geceleri (Tezer Özlü)
“Birbirimizden hep uzağız. Her gece birlikteymiş gibi yatıyoruz. Hep birlikte olmak istiyor gibi yatıyoruz.”
38.Yaşamak Güzel Şey Be Kardeşim (Nazım Hikmet)
“Demek ben de kuduracağım. (İçimden gülmek geldi, “Kuduracağım” sözünde komik bir şey var, Allah kahretsin.”
39.Denizin Çağırışı (Kemal Bilbaşar)
“Bekleyin, hepimiz günün birinde büsbütün çıldıracağız ve ondan sonra dünya rahat edecek…”
40.Tehlikeli Oyunlar (Oğuz Atay)
“Beklenen geç geliyor, geldiği sırada insan başka yerlerde oluyor.”
41.Bir Bilim Adaamının Romanı (Oğuz Atay)
“Anlamıyorlar, nazlanıyorum sanıyorlar. Oysa hiçbir şey istemiyor içim…”
42.Susuz Yaz (Necati Cumalı)
43.Sevgili Arsız Ölüm (Latife Tekin)
“Uzağa bakmak iyi değilmiş, uzağa baka baka aklını oynatanlar varmış lan…”
44.Yalnızız (Peyami Sefa)
“Canım sıkıldı dün çok. Böyle hâdiselerin zehri kalır insanın içinde. Bazen ömrünün sonuna kadar unutmaz değil mi insan?”
45.İçimizdeki Şeytan (Sabahattin Ali)
“Böyle dümdüz bir beynim olacağına hiç olmamasını tercih ederdim. ”
46.Aylak Adam (Yusuf Atılgan)
“Sustu. Konuşmak gereksizdi. Bundan sonra kimseye ondan söz etmeyecekti. Biliyordu; anlamazlardı.”
47.Yalan (Tahsin Yücel)
48.Kar (Orhan Pamuk)
“İnsan mutluyken mutlu olduğunu bilmez. Yıllar sonra, çocukken mutlu olduğuma karar verdim: Aslında değildim. Ama sonraki yıllardaki gibi mutsuz da değildim. Mutlu olmakla ilgilenmezdim çocukluğumda.”
49.Ankara (Yakup Kadri Karaosmanoğlu)
“Dertleri nedir hiç bilmiyordu. Fakat, her birinin öbüründen gizlemeye çalıştığı bir kederi, bir endişesi var gibiydi.”
50.Mel’un (Selim İleri)
“Umutla bekleyiş aynı değildir. Umutta bekleyiş, beklenti vardır ama, her bekleyiş umutlu değildir. Esasen bütün bekleyişlerim ümitsizdi.”
